‘Tongerfûgels’, nij gedicht Dichter fan Fryslân mei Stedsdichter fan Ljouwert
De Dichter van Fryslân, Arjan Hut en Stedsdichter fan Ljouwert, Marrit Jellema: “Brêgen kinne ús ferbine, mar hoe breed binne de wetters dy’t ús útinoar driuwe? As in streamke, in rivier of in mar? Op een soundtrack van straaljagers zoeken twee talen één stem.”
De Nederlânske oersetting troch Jantsje Post en de Ingelske oersetting fan David Colmer binne werom te lêzen op de webside fan it projekt Dichter fan Fryslân.
Tongerfûgels
Arjan Hut & Marrit Jellema
hat it ferline werklik bestien?
hat it woartels yn it djippe tsjuster
hat it as in rôfdier skerpe tosken
streamt it as de Styx ûnder ús fuotten?
ik ging naar hier om de Zwette te zien
ik kom nu af en toe op bezoek
we vervloeken de leiders en prijzen ze
drinken koffie
praten de dag door
hat it ferline werklik bestien?
as ik op de heechste toer fan Fryslân stean
kin ik dan sjen wêr’t ik weikom?
ik ging naar hier om de Ee te zien
te weten wat er nog was
welke schakels de verbindingen leggen
je kunt eindeloos stilstaan, natuurlijk
voorwaarts, steek maar over
alles is daar
hat it ferline werklik bestien?
kinst it oeral sjen
lykas ien dy’t bang is
oeral de fijân sjocht?
en hier, ik kwam hier
om het Sneekermeer te zien
te weten wat verloren ging
te weten wat er over is gebleven
te weten hoeveel afstand en hoeveel verbinding
de constructie mij vertelt
wekker yn it moarnsljocht
hearsto de nijste generaasje straaljagers
te flokken troch de wolken
heech boppe de stêd
ze staan daar, ik zie ze
kijk niet weg
het zijn onze vijanden niet
verzamel vliegtuigjes, speel er niet mee
onderschat de kracht van woorden niet
vlieg, vlieg, vlieg
miskien is it sa
dat frijheid en frede
krekt as poëzij
leaver de omwei kieze
ik ging naar hier om de brug te zien
ik bleef staan, dacht na, zag
zwaaide naar de overkant
daar stonden ze, mensen
net zo anders als ik.
