Afûk-medewerkers geven boekentips voor kinderen
Hieke Rienstra, projectcoördinator voorschools bij de Afûk
Oekebakke boem
“Dit voorleesboek kreeg ik van mijn vader toen ik bij de Afûk kwam werken. ‘Wel tijd overhouden om je kinderen voor te lezen’, had hij erin geschreven. Nou, dat hoef je mij niet te vertellen, voorlezen vind ik het mooiste wat er is. Maar het ene boek is het andere niet, van sommige boeken heb je na een paar keer lezen wel genoeg. Niet van dit boek, dat in grappige korte rijmpjes de dag van een klein actief meisje beschrijft. Wippen op de wipkip, met een slakje spelen, een olifant kopen, voor straf op de ‘stoute trap’ zitten, naar de peuterspeelplaats… Voor kleintjes heerlijk herkenbaar, ze kiezen dit boek dan ook steeds weer uit. En dat vind ik niet erg, want het is minstens zo heerlijk om uit voor te lezen.”
Tjitske van Dijk, projectmedewerker primair onderwijs bij de Afûk
De GFR
“De GFR is een vertaling van een klassieker. Deze vertalingen zijn altijd een beetje spannend. Want wat als het tegenvalt in het Fries? Maar de GFR valt niet tegen. Het heeft natuurlijk alle inhoud van het originele verhaal: de Grote Vriendelijke Reus, de nieuwsgierige Sofie, de nare reuzen en het dappere plan om een einde te maken aan de rooftochten.
Maar het heeft meer: de vertalingen van de bijzondere woorden die de GFR gebruikt, zijn precies goed. Zelfs de woorden die in geen enkele taal bestaan, hebben heerlijke Friese vertalingen. Ze rollen zo lekker over de tong, dat ik maar blijf doorlezen. En de Zwitsers die na zweet smaken, zitten echt niet in de Engelse versie. En zo zijn er nog veel meer grappige woorden en zinnen, die de GFR een echt Fries boek maken. Een aanrader, ook (of misschien juist) als je het boek al in andere talen kent.”
Renske Engbrenghof, medewerker boekhandel en uitgeverij bij de Afûk
Heksegrytta en It Spûkskip
“Een paar mooie kinderboeken die ik kortgeleden heb gelezen, zijn It Spûkskip van Lida Dijkstra en Heksegrytta van Hanneke de Jong. Het eerste boek bestaat uit verhalen, grappige en aandoenlijke. Het verhaal dat mij het meest is bijgebleven, is een waargebeurd verhaal van It oranje kofferke uit It Spûkskip.
Een meisje helpt haar oma met opruimen, door spul naar de rommelmarkt te brengen. Daar komt ook een oud oranje koffertje tevoorschijn, maar dat wil oma niet kwijt. Er blijkt namelijk een heel verhaal achter te zitten. Toen haar oma een klein meisje van 7 jaar was, werd ze van de ene op de andere dag bij haar moeder en broertjes weggehaald. Ze woonde in Groenland en werd op een dag met andere kinderen naar Denemarken gebracht. Daar kwam ze in een pleeggezin terecht. Ze mochten alleen nog Deens praten. Na een jaar werden ze terug naar Groenland gebracht, maar omdat alle kinderen hun ouders niet meer konden verstaan, werden ze naar een tehuis gebracht.
Heksegrytta gaat over de meisjes Grytta en Annemoon. Annemoon komt aan het begin van het schooljaar in groep 8 nieuw op school. Alle kinderen willen graag vrienden met haar zijn. Maar Grytta en haar maatje Bauke vinden haar maar wat vreemd. Andersom vindt Annemoon Grytta ook maar apart. Annemoon heeft het gevoel alsof Grytta dwars door haar heen kijkt. Ze heeft ook dingen gehoord over Grytta haar oma, dat die erg apart is en bijzondere krachten zou hebben. Annemoon bewerkt de kinderen in de klas zo dat niemand meer iets met Grytta te maken wil hebben, behalve Bauke. Op een gegeven moment, midden in de winter, heeft Annemoon wat bedacht om Grytta heel erg te laten schrikken. Maar.. dat loopt bijna verkeerd af. Gelukkig zijn Bauke en zijn broer in de buurt.
Beide boeken heb ik met veel plezier gelezen!”
Nieuwsgierig geworden? Klik hieronder om je favoriet te bestellen:
